زمانی که مشکلات زندگی بر ما غلبه کرد، برای کسب آرامش، به اعتیاد خود پناه می بردیم. برای مدتی چاره مشکلات خود را در شهوت رانی جستجو کردیم. زمانی که به SA آمدیم، دیدم که مشکل در واقع خود شهوت بود. ما یاد گرفتیم که راه حل ما باور به یک قدرت بالاتر از خودمان بود. با کارکرد ده قدم اول و کوشش جهت تمرین درست زندگی کردن در تمامی روابطمان، ما در سایهٔ نیروی برتری که پاکی و کارکرد قدم هایمان را هدایت می کرد رشد کردیم. در قدم یازدهم، ما تمرین می کنیم که با دعا و مراقبه، بیش از پیش خودمان را در اختیار آن نیروی برتر قرار دهیم. به طورحتم همان گونه که تنفس هوا برای جسممان ضروری است، دعا نیز برای روحمان ضروری می باشد. دعا روشی است که ما به وسیله آن، ارتباط آگاهانه برقرار می کنیم، همان گونه که صحبت کردن با یک عضو دیگر، در انجمن ما که آکنده از بخشش است، واسطهٔ زندگی بین افراد است، به همین گونه دعا که بیانگر درونمان است، وسیله ای برای رابطه با خداوند است. (معتادان جنسی گمنام، ص۱۳۷)
