وقتی به قدم دوازده رسیدیم، آرامش و سپاسگزاری را تجربه کرده بودیم، نگرش جدیدی به زندگی پیدا کرده و آن را سرشار از هدفمندی و هوشمندی یافته بودیم. ما به رشد عمیق شخصیت و ایمانی دست یافته بودیم که به واسطه آن، مشکلات و برهه های سخت را با آرامشی ناشناخته سپری می کردیم. این دیگر اتکا به توانایی ها و قدرت شخصی نبود؛ بلکه نیرویی فراتر از خودمان بود که مارا پیش می برد. این نه ایمان به زندگی عاری از مشکلات؛ بلکه ایمان به این نکته بود که هر آنچه برای دست و پنجه نرم کردن با مشکلات نیاز داریم، خواهیم داشت. اعتقاد پیدا کردیم هر نکته ای که نیاز داشته باشیم، به ما تعلیم داده خواهد شد و سرانجام همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت. دیگر نیازی به کنترل نتایج نداشتیم و در عوض ایمان یافتیم که هر چه پیش آید برایمان خوب خواهد بود. به جای اتکا به مردم در زندگی، به یک نیروی برتر که خیر و صلاحمان را می خواهد و از طریق افراد و شرایط برایمان کار می کند تکیه کردیم. این ایمان شهامت لازم برای رویارویی با زندگی به معنای واقعی آن را به ما ارائه داد.
فقط برای امروز بهبودی ادامه دارد خداوندا مرا وسیله صلح و آشتی قرار ده تنها راه نجات مشیت الهی است ساده است، انجامش بده نخست، مهمترین کار آسان بگیر رها کن و به خداوند بسپار بگذار از من شروع شود زندگی کن و بگذار زندگی کنند فقط برای امروز این نیز بگذرد هر اندازه که ببخشیم به همان اندازه پس میگیرم ما به خانه برگشتیم ما چیزی یافتهایم که برای آن هیچ جانشینی وجود نداشتهاست ما باید جزئی از دیگران باشیم معحزه وجود دارد با رها کردن پیروز میشویم من هیچ حق انتخابی نداریم ما همیشه میدانستیم، ولی ... تنها راه حل این است باشد که اراده تو جاری شود، نه اراده من راه حل نصفه و نیمه برای ما بیفایده است اگر به دنبال بهبودی هستیم، دوباره برمیگردیم همه چیز با پاکی شروع میشود راه درست زندگی تو همین است اینجا راه صعود به طرف پایین است هیچ راه میان بری وجود ندارد مشکلی دارم که قادر به حل آن نیستم دیگر مجبور نبودم نقش بازی کنم تسلیم، چه وازه رهایی بخش زیبایی رهاش کن گویی پروردگار برا نجات ما تمام کائنات را مامور میکند دیگر چیزی علیه ما نیست
یک پاسخ
سلام
خیلی کارتون قابل تقدیر وقدردانی هست…
مطالب کتاب ارتباط حقیقی بینظیره
🌺💐🙏