۲۸ شهریور
پذیرش؛ هرچه می خواهد بشود
وقتی بههم می ریزم به جهت این است که شخصی، مکانی، چیزی یا موقعیتی یا یکی از واقعیت های زندگی ام برای من غیر قابل پذیرش است و تا زمانی که آن شخص، مکان، چیز یا موقعیت را دقیقاً همان طور که باید باشد نپذیریم، آرام نمیگیریم.[…] (الکلی های گمنام صفحه۴۱۷)
وقتی کارکردن دوازده قدم را شروع کردم، راهنمایم در sa مرا با این مفهوم آشنا کرد: (اگر نتوانم زندگی را همانطور که هست با خوب و بدش بپذیرم، پس می گویم که نیروی برترم جهان را آن طور که مناسب من است اداره نمی کند.)
وقتی درگیر این می شوم که چگونه اوضاع طبق خواست من باشد، از خواست نیروی برترم به سوی اراده خودم تغییر جهت داده ام و این اراده شخصی به اعتیاد جنسی ام دامن می زد. برنامه به من می آموزد که هرچه در آن لحظه برایم رخ می دهد، خواست خداوند است؛ حتی زمانی که اینگونه به نظر نمی رسد.
