به طور خلاصـه مـا هرچه بیشتر به دارویمان پناه میبریم، لذت و رضایت کمتری کسب میکنیم. وقتی ما می بینیم که چگونـه شهوت و فعالیتهای جنسیمان در طی سالیان، روندی تصاعدی را طی کرده است، متوجه می شویم که چگونه این موارد درباره ما صدق می کند و اینکه چگونه مرزها یکی پس از دیگری هم در فکرمـان و هـم در رفتارمان شکسته شد. به عنوان مثال خیال پردازیهای اولیه توأم با خودارضایی های تفننی، در ابتدا برای ما کافی بودند. ولی ما به تدریج به جستجوی نمونه هایی قوی تر و مؤثرتر پرداختیم و اگر به تصاویر وابسته بودیم، به تدریج خود را در حال جستجوی تصاویر هرزه تر یافتیم. اگر با یک قرار عاشقانه شروع کردیم، کارمان به روابط بی بندوبار و هرزه بیشتری کشیده شد. استفاده از خیال پردازی به انجام آن در انظار عمومی تبدیل شد. ما به مقدار بیشتر و بیشتری از دارویمان نیاز پیدا کردیم.
