در بهبودی خودم را به عنوان یک معجزهٔ آفرینش می بینم. من می توانم از استعدادهای خدادادی ام استفاده کنم تا از در هم شکستگی هایم چیزی کامل بسازم. من نمی توانم گذشته ام را تغییر دهم؛ اما این توانایی را دارم که سرانجامی نو را ترسیم کنم. با کنکاش در این راز که من کیستم و با کمک خداوند، شهامت تغییر و رشد را می یابم و هر لحظه را یک موهبت می دانم.
خداوندا، سپاس گزارم برای این که یاری رساندی تا تبدیل شدنم به یک انسانی جدیدِ در حال بهبودی را جشن بگیرم.
